Półpasiec oczny ( herpes zoster ophthalmicus HZO ) to cięższa postać półpaśca, choroby wywoływanej przez wirus Varicella zoster – ten sam wirus, który wywołuje ospę wietrzną. Na chorobę półpasiec, w tym także oczny, mogą zachorować osoby, które przeszły kiedyś ospę wietrzną. Wirus ospy zostaje bowiem w organizmie na zawsze i może aktywować się w okresach obniżonej odporności. Półpasiec oczny objawia się zapaleniem rogówki i owrzodzeniem rogówki, a także wykwitami skórnymi powiek. Najczęściej występuje u osób starszych, po 60. roku życia. Po przedostaniu się wirusa na skórę twarzy tworzą się wykwity skórne. Są to surowicze pęcherzyki. Pęcherzyki te są zgrupowane lub rozsiane w obrębie danego segmentu twarzy, pomiędzy nimi mogą występować niezmienione chorobowo miejsca na skórze. Półpasiec oczny atakuje nie tylko skórę wokół oka, ale również, w najcięższych przypadkach, spojówkę i rogówkę. Objawia się owrzodzeniami, które mogą przekształcać się w ropne stany zapalne i inne infekcje bakteryjne. Jej konsekwencją może być znaczne osłabienie wzroku , a w skrajnych przypadkach może prowadzić nawet do utraty wzroku. Bardzo często zmianom na skórze towarzyszą silne i uporczywe nerwobóle utrzymujące się przez cały okres choroby (u osób starszych mogą utrzymywać się wiele miesięcy po przebyciu półpaśca ocznego).
Objawy półpaśca ocznego:
infekcja oka powoduje ból, zaczerwienienie, zwiększoną wrażliwość na światło i obrzęk powieki. Rogówka (przezroczysta błona znajdująca się przed tęczówką i źrenicą) może ulec zakażeniu i stanom zapalnym. Miesiące i lata później rogówka może stać się opuchnięta i poważnie uszkodzona; mogą tworzyć się blizny. Struktury pod rogówką mogą ulec zapaleniu ( zapalenie błony naczyniowej oka ); może wzrosnąć ciśnienie wewnątrzgałkowe ( jaskra ); może wystąpić drętwienie rogówki, czyniąc ją podatną na urazy.