Rogowiak kolczystokomórkowy

Rogowiak kolczystokomórkowy (łac. keratoacanthoma) jest guzem rzekomo rakowym, dla którego cechą charakterystyczną jest szybki wzrost i samoistne ustępowanie. Wygląd i objawy rogowiak kolczystokomórkowy występuje najczęściej w postaci pojedynczej zmiany skórnej, kopulastego guzka o wzmożonej spoistości osiągającego średnicę do około 1-2 cm. Zgrubienie ma zazwyczaj barwę skóry prawidłowej lub perłową, przeświecającą. W części środkowej wyrośli znajduje się kraterowate zagłębienie wypełnione masami rogowymi, które z czasem zostają wydalone na zewnątrz, co powoduje wytworzenie strupa w kolorze krwistym. Skóra otaczająca guzek jest niezmieniona. Chory czasami może być odczuwany lekki świąd skóry. 

JAK ROZPOZNAĆ RAKA SKÓRY ==>> https://mojachoroba.pl/artykul/jak-rozpoznac-raka-skory-objawy-rodzaje-d...

Chorobę można podzielić na trzy widoczne fazy:
- faza wzrostu – 2-12 tygodni,
- faza stacjonarna – 2-8 tygodni,
- faza regresji – 4-8 miesięcy.
=>>> ROGOWIAK KOLCZYSTOKOMÓRKOWY SKÓRY ZDJĘCIA
Rogowiak kolczystokomórkowy ustępują najczęściej z pozostawieniem powierzchownej blizny.
Rogowiak kolczystokomórkowy jest guzem skóry, który powstaje z mieszka włosowego. Jest to nowotwór skóry o niskim stopniu złośliwości, który częściej występuje na częściach skóry regularnie narażonych na promienie ultrafioletowe słońca. Prowadzi to do uszkodzenia DNA w tej części skóry, a następnie do rozwoju guza skóry w postaci rogowiaka kolczystokomórkowego. Rogowiak kolczystokomórkowy (keratoacanthoma, K.A.) został opisany w 1889 roku przez Jonathana Hutchinsona jako „crateiform ulcer of face”, natomiast samego terminu „keratoacanthoma” użył po raz pierwszy Frendenthal  w 1936 roku. Najczęściej rogowiak kolczystokomórkowy występuje  na głowie, nosie, wargach, małżowinach usznych,  kończynach górnych na grzbietach rąk na kończynach dolnych stopy także na błonach śluzowych jamy ustnej w okolicach narządów płciowych oraz na spojówkach oka.
Etiologia rogowiaka kolczystokomórkowego nie jest do końca poznana. Wymienianych jest kilka czynników ryzyka:
- oddziaływanie słońca czyli promieni UV na skórę
- czynniki genetyczne człowieka
- pracownicy przemysłowi narażeni na smołę i produkty smołowe mają większe prawdopodobieństwo na występowanie rogowiaka niż inne osoby
- częste korzystanie z solarium
-  zakażenie HPV
- radioterapia
Epidemiologia  rogowiaka kolczystokomórkowego:
-  częstość występowania szacuje się na 1 na 1000
-  szczyt występowania występuje u osób w wieku powyżej 60 lat. Rzadko u osób młodszych niż 60 lat
-  jest rzadkością u pacjentów o ciemniejszej skórze
- mężczyźni są dwukrotnie częściej dotknięci chorobą niż kobiety
ROGOWIAK KOLCZYSTOKOMÓRKOWY GALERIA ZDJĘĆ =>> https://www.bolimnie.com/choroba/rogowiak
Diagnoza rogowiaka kolczystokomórkowego
jest często trudna do ustalenia, ponieważ przypomina objawami inne choroby skóry. Usunięcie zmiany jest zalecane, ponieważ guz na skórze może być również rakiem kolczystokomórkowym. Jest to znacznie bardziej agresywna postać nowotworu skóry, która może powodować poważne oszpecenie. Rak kolczystokomórkowy nie powinien być pozostawiony niewykryty. Ponieważ rogowiaka kolczystokomórkowy bardzo przypomina  niebezpieczną chorobę, zaleca się wykonanie biopsji, aby upewnić się, że nie ma innego zagrożenia dla zdrowia pacjenta. W czasie diagnozy brane też są inne objawy choroby podobne np:
– rak kolczystokomórkowy,
– rak podstawnokomórkowy,
– róg skórny,
– rogowacenie słoneczne,
– mięczak zakaźny,
– kaszak,
– świerzbiączka guzkowa

Rogowiak kolczystokomórkowy
ICD-10: L85.8 - Inne określone zgrubienie naskórka